21 غواص دريا دل ثارالهی كه با دستهای بسته در آخرين لحظات عمر كوتاهشان و پس از عبور از اب وتو بگو غسل شهادت ،به خاک زدند!! وبا ذكر يا زهرا، يا زهرا معبود را ديدند و آرام گرفتند.
و من در عجبم!! چرا آن شب همه كاخهای ظلم صدام و حاميان عياش و نامردش از اين همه قساوت بر سرشان خراب نشد؟!عجب صبری خدا دارد، عجب صبری خدا دارد.
محمود رجبعلی پور، شهيد زنده كرمان! برادر شهيدان احمدوحسن رجبعلی پوركه در غياب پدر و مادر مرحوم، مظلوم و چشم براهش پذيرای سفيران بنياد شهيد برائ شنيدن خبر شناسايی و بازگشت برادر از سفر 29 ساله آش در كنار 21 دسته گل محمدی ديگر به كرمان بود گفت.
ما منتظر حسن بوديم و با شنيدن خبر شناسايی پيكر برادر، های های گريه كرد!
29 سال انتظار، 29 سال صبر و فراق
غواص شهيد حسن رجبعلی پور دانشجوی تيز هوش و دلاور رشته تاريخ دانشگاه تربيت معلم تهرآن تنها 21 سال داشت كه غواص دّر گران ديدار معبود واينبار نه در عمق آب ! كه در عمق گودال قتلگاهی پر از خاک شد تا همه بشريت بدانند چرا صدام!؟
خانه آش ويران، فرزندانش كشته و آواره و حاميان بزدل ونامردش يا مفتضحانه رفتند وَ يا به انتظار سقوط نشسته اند.
محمود رجبعلی پور، جانباز هفتاد درصدی است كه پس از جراحت شديد در عمليات طريقالقدس در بستان در آذر ماه 60، تاكنون 60 بار !! آری شصت بار!!براي مداوا و عمل جراحی به طور كامل بيهوش و با تن مجروح و در امتداد راه برادران شهيدش احمد و حسن در هر صحنهای كه به وجود نازنينش نياز باشد حاضر است.
عجب سرمايههايی دارد كرمان ،عجب سرمايههايی دارد ايران
انتهای پیام/*